Het was alweer een tijdje geleden, dat er iets belangrijks was gebeurd. De gewone verjaardagen, de gewone Kaasdagen, kortom, het muizenleven ging zijn gangetje. Het muizenstadje was langzaam gegroeid. In de ruim driehonderd jaar, dat het bestond, was er steeds een klein stukje bijgekomen. Het was nu bijna zo groot als het halve plein en eigenlijk werd het tijd, dat er weer een kamertje bij kwam. Speurneus en Kruiskop hadden op de verjaardag van Pukkel een beetje zitten smoezen.
-Ik heb een stuk hout gezien in de muur bij Dikke Muis. Het steekt een beetje uit. Als we dat weghalen en een gat graven, dan hebben we er misschien zó weer wat ruimte bij, zei Speurneus.
– Ja, knagen en graven is geen probleem, zei Kruiskop, maar als er een steen achter zit….. De volgende dag gingen ze kijken. Dikke Muis stond erbij.
– Doen jullie het maar, ik kijk wel. Als het een rommel wordt, dan pak ik straks wel een stoffer en blik.
Speurneus en Kruiskop begonnen te knagen. Het ging makkelijk en al gauw konden ze een hele plank los trekken. Ze keken erachter. Geen steen. Maar wel iets groens.
Ze knaagden en wrikten, er vielen een hele boel losse stenen en zand in de kamer van Dikke Muis en toen piepten ze door elkaar van verrassing: – Een deur! Een deur! Het was een groene deur, die er tamelijk nieuw uitzag. Ze schudden het zand uit hun haar en keken elkaar aan. Een deur, wat moet je daarmee? – Open doen, natuurlijk riep Dikke Muis.
kijk ook op onze YouTube pagina
boekpresentatie deel 2 in de Chinese tempel met groep 3 van De Witte Olifant